T.2 OBXETIVOS FOTOGRAFICOS

Obxetivo: lente ou conxunto de lentes pola que entra a luz nun instrumento óptico.

Lente: sustancia transparente e refingente (que fai cambiar a direccion dun raio de luz que pasa oblicuamente dun médio a outro de distinta densidade), limitada por duas caras; unha das caras e curva e a outra pode ser plana ou curva e os seus centros de curvatura están no mesmo eixo. O atravesalas un conxunto paralelo de raios de luz fai que estos raios converxan ou diverxan.

• As lentes converxentes denominanse lentes positivas e pólo menos unha das suas caras tem que ser convexa.
• As lentes diverxentes denominanse lentes negativas e fan diverxer o conxunto de raios paralelo. Pólo menos unha das suas caras e concava.

Ainda que os obxetivos actuais estan compostos por moitos tipos de lentes (a veces varia se 7 a 15 lentes unidas en vários grupos). Todos os grupos de lentes actuan como se fosen unha única lente ( o final o conxunto converxe a luz nun punto)

1. ANEL DE AUTOENFOQUE: sirvenos para enfocar. Pode darse duas situacions:

   1. Enfoque manual

   2. Enfoque automático: empregando o autofoco
2. ESCALA DE DISTANCIA: sirve para saber a que distancia se encontra o modelo, é básico o seu uso, por exemplo traballar com flash ou continuar a profundidade do campo.
3. LONXITUDE FOCAL: distancia en mm que hai ccun obxeto enfocado a infinito entre a primeira lente exterior do obxetivo (mais cerca da pelicula) ata o plano focal (onde se produce o enfoque). Segundo esta lonxitude focal podemos falar de obxetos:

   1. Normais

   2. Gran angulares

      1. Normal

      2. Extremo (ollo de pez)
   3. Teleobxetivos

      1. Telecortos

      2. Telemedios
      3. Telelargos
   4. Zoom
   5. Especiais
4. EIXE OPTICO: tamen chamado principal. Línea que pasa pólos centros de curvatura das duas caras da lente.
5. FOCO, PUNTO FOCAL ou PRINCIPAL: punto do eixo óptico situado no plano focal e onde se reunen todolos raios de luz cando os obxetivos está enfocado ó infinito.
6. DISTANCIA FOCAL: distancia que hai entre o centro da lente e o punto focal. En relacion a esto clasificanse os obxetivos.

Vai definir a potencia, o poder de desviacion dunha lente ou obxetivo. O seu valor expresase en mm tamen pode vir expresado en diotrias (1diotria: valor inverso da distancia focal expresada en metros) so se utiliza no caso de obxetivos fotomacro. Sempre son lentes de aproximacion de aumento.

Ex: unha lente de 50 mm (normal) de distancia focal teria un valor en diotrias de 1/0.05 = 20 diotrias.

20/1000 = 0.02 mm

En fotografia intercambianse os obxetivos, cando se fai, faise para variar o tamaño dunha escea.

Para producila imaxe no plano focal e mester que as lentes que o compoñen teñan diferentes índices de refraccion. A lente mais grosa no centro vai a dar unha imaxe de pouca calidade óptica porque vai o punto focal e os bordes saen difuminadas e alterase a cor, sae a imaxe nítida no centro, para evitalo ponse lentes mais delgadas pólos centros que pólos bordes (lentes negativas).

A calidade do obxetivo determinase pola sua construccion segundo:

1º o numero de lentes que ten.

2º en funcion dos grupos que forman ditas lentes.

3º tipo de vidro das lentes

4º distancia entre lentes e grupos de lentes

5º tratamento físico (polido) das lentes

6º tratamento químico da lente (tratados com material antirreflectante, com color)

No interior do obxetivo hai tamen obturador central; leva tamen un anel de diafragma, anel de enfoque, escala de distancias e algunha escala de profundidade de campo.

7. ANEL DO DIAFRAGMA: permite controlar a cantidade de luz que entra na película; e un anel que leva o obxetivo que provoca que o cambiar o numero do diafragma (f) e poder abrir ou cerrar a entrada de luz:

1: 1,4,2,2.8,4,5.6,8,11,16,22,32… (pode haber numeracion intermedia)

A abertura máxima dun obxetivo define a luminosidade do obxetivo.

En AP com aperturas do diafragma moi altas porque o obxetivo macro e pouco luminoso porque vamos a traballar com obxetos cercanos e aumentandoos de tamaño e utilizando película lenta com tempos de obturacion altos. Utilizando nº f moi baixos.

CLASIFICACION DOS OBXETIVOS SEGUNDO O SEU ANGULO VISUAL.

1. OLLO DE PEZ: [+ 180º] O seu uso en AP e nulo. Son obxetivos cun ângulo visual moi grande, deforman o motivo, transforman unha imaxe semicircular com moita distorsion.

A sua lente frontal (mais lexos da pelicula) é moi grande e casi semiesférica.

A lente posterior esta moi cerca do plano tem distancia focal entre 5 e 18 mm.

E un obxetivo moi caro, usase en moi poucos casos: cando queremos abarcar un espacio pequeno e queremos abarcalo todo (arquitectos, cineastas…) deforma os laterais estirando a foto; aparece a palabra FISH-EYES e a continuacion a distancia focal en mm.

2. OBXETIVOS GRANDES ANGULARES: obxetivos cun ângulo inferior dos ollos de pez, pêro superior os que consideramos normal. Casi todolas câmaras compactas veñen cun obxetivo gran angular. As suas distancias focais para un formato de 35mm, varian entre os 18 e 35mm. Empregase para abarcar todo un tema dende cerca, para esaxerar unha perspectiva, para lograr mais profundidade de campo en foto macro.

Se se inverte actua como un fotomacro. Todos estes obxtivos proyectan as imaxes sobre a película a un tamaño inferior, pêro tamen os obxetivos que estan mais cerca da câmara aparezcan mais grandes en relacion cós que estan mais alexados.

Hai gran distorsion da perspectiva canto mais se separan os obxetivos do eixo óptico. Empreganse tamen en reportaxes, para abarcar mais espacio, para esaxerar a perpectiva dos obxetos.

Cando o utilizamos hai que procurar que o obxeto este bem centrado e non ocupe os bordes.

Non estan indicados para autopsias e anatomia patoloxica, pêro podiase utilizar invertido para fotomacro.

3. OBXETIVOS NORMAIS: entre 46º e 60º. O campo visual é similar o do ollo humano (sem movemento ocular); estos obxetivos son termino médio entre os gran angulares e os teleobxetivos; este e o obxetivo básico de toda câmara fotográfica e ademais unha ventaxa é que o que menos deforma; a distancia focal e aproximadamente igual a diagonal do formato que impresiona.

Teñen gran luminosidade, permiten diafragmas moi abertos (imprescindibles cando hai pouca luz)

Manteñen a perspectiva inicial; flash óptico alcanza mais distancia.

4. TELEOBXETIVOS: teñen menor ângulo visual (-31º). Forman na câmara imaxes grandes de obxetos alexados. Distancia focal maior (oscila entre 85 e 200mm)

Chamaselle telecortos cando oscilan entre 80 e 135 mm de distancia focal.

Hai teleobxetivos normales ou telemedios cando a distancia focal oscila entre 240 e 500mm.

Os telelargos oscilan entre 500 e 2000 mm podendo chegar incluso a 1º de ângulo visual (superteleobxetivos). Teñen unha luminosidade baixisina que se compensa com tempos de obturacion moi altos e metendolle películas moi rápidas.

Cós teleobxetivos obtense unha reducion do ângulo de vision cun efecto de acercamento da imaxe, pêro esto diminue a profundidade de campo.

Indicados para fotografiar a distancia, para reducir a zona de nitidez da imaxe, suele impregnarse moito para aislar un motivo do fondo que tem (para resaltar o motivo que queremos)

5. OBXETIVOS ZOOM: son obxetivos de focal variable (as lentes podem variar) e cambiamos tamen o ângulo visual.

   1. Ventaxas: podese modificar o tamaño da imaxe sem variar a distancia e o que quermos fotografiar.

E comos si tuveramos unha coleccion de obxetivos nuns oi de distancia focal fixa, pêro moito mais barato.

Cun zoom corto de distancias focais 27-28mm cubrense todalas distancia focais den de un gran angular ata un obxetivo normal.

Cun zoom de netre 70 a 210 mm cubrense todalas distancias focais dun tele corto e casi un telemedio.

1. 1. Desventaxas: a calidade de imaxe non e tan boa como as fotos que se fan cun de focal fixo. Son pouco luminosos por isso o tempo de exposicion tem que ser maior (xa que non permite grandes aperturas de diafragma porque se perde profundidade de campo)
2. OBXETIVOS ESPECIAIS: cunhas características diferentes indicadas para determinadas ocasions dando uns resultados excelentes.

   1. Obxetivos flou: moi empregado en television, cine, fotoartistica (finalidade en retratos e desnudos, ambentes românticos de ensoñacion, difuminar arrugas e oxeiras) … en AP non se usa. Producen un certo efecto de halo porque hai unha lixeira aberracion esférica da lente. Nalguns obxetivos, éte grão de difusion ou aberracion pode graduarse segun nos conveña.

   2. Obxetivos macro: diseñadas espacialmente para facer fotos de cerca a obxetos pequenos ou moi próximos, conocese como fotomacrografia.

Estan correxidos para traballar a cortas distancias. Alguns chegan un tamaño de ampliacion de 1:1 (tamaño real). Son caros pêro son imprescindibles en traballos científicos.

Para a fotografia macro de grandes aumentos usanse os chamados MACRO VERDADEIROS (obxetivos de corta distancia focal e que actuan como un gran angular invertido)

Forma e tamaño similar a dos microscópios; non tem anel de enfoque, a sua montura e de rosca, pêro usanse acoplados a fuelles de extension (porque aumenta a distancia focal e actua como un gran angular invertido).

Unha variante e o MEDICAL que se diferenza porque estos teñen un flash circular (automático e incorporado), levano para evitar as sombras. Son bos en diseño e calidade de óptica. Moi empregado en ortodoncia para ver as modificacions nos dentes; tamen en cirurxia para cavidades a tamen en laboratórios de AP (pêro menos).

Os obxetivos como calquer outra lente pode presentar unha serie de defectos ou aberracions durante o seu proceso de formacion de imaxes. Os principais son:

• Cromática
• Esférica
• De coma
• De distorsion

(fotocopias)

FORMAS DE ACOPLACION

- rosca

- valloneta (encaixase)

INSCRIPCIONS QUE PORTAN OS OBXETIVOS

En todos os obxetivos fotográficos de calidade; veñen gravadas unha serie de letras e números que nos dan informacion sobre as suas características e que e importante conocer.

1. Nome do fabricante: Nikon, kannon…
2. Tipo de enfoque: mf (manual), af (enfoque automatico)
3. Serie ou modelo
4. Tratamento que foi sometido a lente: smc (multirevestido, as lentes estan recubertas por unha capa de cloruro de magnésio ou outras Sales que aumentan o poder de transmision a traves do vidrio e evitan reflexos indeseados), apo (obxetivo apocromatico)
5. Distancia focal: espresada en mm (180, 85,55)
6. Valor da máxima luminosidade que lacanza o obxetivo
7. Numero de serie ou fabricacion