Nome que se lle atribúe a varias asociacións a nivel internacional para defender os dereitos dos traballadores
I Internacional (1864)
Compoñentes
Ingleses
Alemáns
Franceses
Italianos
Suizos
Polacos
Dirixente
Carl Marx: foi quen encabezou a AIT cos seus ideais. Elaborou un manifesto inaugural e a organización da Internacional.
Órganos da Internacional
Asamblea Xeral que se reunía cada ano nos congresos
Consello Xeral: despois da Asamblea era o máximo órgano. Estaba integrada por un comité elexido na Asamblea
Organización da AIT
Organización federal: cada país tiña as súas institucións que representaban á AIT.
Causas da disolución da I Internacional (congreso de Filadelfia no ano 1876)
Organizáronse numerosos congresos nos que se orixinaron numerosos conflictos entre os distintos partidos que os integraron porque non todos opinaban do mesmo xeito.
Enfrentamento entre marxistas e proudhonianos
Enfrentamento entre os marxistas e anarquistas: ambas tendencias diferían nas súas ideas.
Marxismo
Anarquismo
Protagonista da historia: o grupo social
Protagonista da historia: o propio individuo
Iniciativa dos obreiros
Iniciativa dos campesiños
Organización dos obreiros para facer unha Revolución e acabar coa s. capitalista
Revolución espontánea
Dictadura do proletariado
Comunas libres en réxime de autogoberno
AIT centralizada
AIT flexible, con certa independencia
Afirmaban que Marx era autoritario
Estas diferencias ideolóxicas levaron a expulsión dos anarquistas no ano 1872 no congreso de La Haya. A raíz da expulsión, os anarquistas constitúen a súa propia Asamblea: Alianza Internacional ou Alianza Antiautoritaria
Comuna de París (1871)
Toma do poder político en París por unha comuna elexida democráticamente polos cidadáns de París ante a falta de dirección político como consecuencia da derrota de Napoleón III na guerra franco-prusiana (1786)
Guerra franco-prusiana (1870-1871)
Na batalla de Sedán (1870) Napelón III rendiuse ante as forzas prusianas. O Goberno francés trasladouse a Versalles. Bismarck esixía unha convocatoria para establecer a Paz. A maioría dos integrantes da Asamblea queríanna firmar pero os republicanso radicais e os socialistas negáronse a acceptala porque consideránbana humillante e decidiron votar para continuar a guerra. Os parisinos organizaron un levantamento contra o goberno. Proclamouse a III República francesa. Os tropas do exército francés protagonizou unha terrible represión contra “os communards”
II Internacional (1889)
Decisión doutra Internacional
No ano 1889 tivo lugar a celebración do centenario da R.F. Reuníronse en París numerosos sindicatos e partidos socialistas franceses e decidiuse formar outra Internacional
Liderazgo
A II Internacional foi liderada polo Partido Socialdemócrata Alemán.
Acordos para evitar os problema da I AIT
Autonomía dos países integrantes
Prohibición dos anarquistas
Arma de reivindicación: a folga
Proclamación di día do traballador: 1 de maio, en memoria a morte de numerosos obreiros que morreran nun incendio provocado por un traballador desa empresa.
Problemas
Política internacional: colonialismo
A Internacionala adoptou dúas posturas contradictorias ante os abusos dos colonos:
Denunciou a explotación dos escravos pero non fixo nada por acabar con ela
Ameaza dunha guerra en Europa
A internacional rexeitaba a guerra, pero os representantes da II internacional, nos seus respectivos países, aprobaban os presupostos para comprar armas.
Problemas internos en Alemania
En Alemania era o Partido Socialdemócrata quen tiña o poder. Xurdiu entón un problema porque Berstein, un dos integrantes, decidiu revisar as teorías marxistas. Creáronse dúas tendencias dentro do SPD:
Reformista: E. Berstein. Berstein decide revisar as teorías do marxismo (revisionismo do marxismo). Atopaba erros, por exemplo:
Marx afirmaba que a situación dos obreiros iría empeorando, pero Berstein comproba que non é así.
Entón Berstein chega a seguinte conclusión:
Para cambiar a sociedad é preciso rexeitar a revolución (tal e como dicía Marx) e establecer unha coalición cos partidos burgueses para poder emprender os cambios
Revolucionaria ou ortodoxa: liderada por K Kautsky, que se opuña as ideas de Berstein.
Iste problema interno alemán, reflictiuse na II Internacional