PENA DE
MORTE

-Índice:

En que ano rematou en España a pena de morte

Páx.3

Que decian os defectores e decretores cara á pena de morte

Páx.3 e4

En que países están vixentes a pena de morte

Páx.5

Opinión persoal

Páx.6

-En que ano rematou en España a pena de morte:

A pena de morte foi utilizada en España sen interrupción ata 1932, cando foi abolida por mor dunha reforma do Código Penal introducida durante a Segunda República. Foi restablecida en outubro de 1934, para delitos de terrorismo e bandolerismo. Franco reincorporouna plenamente ao código penal en 1938.

A abolición da pena de morte en España non é absoluta, posto que a Constitución Española segue dicindo, no artigo 15, que queda abolida "excepto naqueles casos que puidese establecer o código de xustiza militar en tempo de guerra". Isto quere dicir que, aínda que a pena de morte sexa abolida da lei militar en todos os casos, o seu reintroducción para determinados delitos en tempos de guerra non sería inconstitucional.

-En que países están vixentes a pena de morte:

A maioría de países de América contempla a pena de morte nas súas lexislacións, entre elas EE.UU, Cuba e Guatemala, onde ten plena vixencia, e noutras se aplica só en tempos de guerra ou para certos delitos como traizón á patria.
Con todo, na maior parte destas nacións a pena capital non se aplica desde fai varios anos, a pesar de que hai numerosos sentenciados a este condena.

Estados Unidos, onde en 38 estados está permitida a pena de morte, é o país do continente que máis sobresae pola aplicación deste castigo, que foi restablecido en 1976.

En América os países que manteñen a pena de morte para delitos comúns son: Cuba, Dominica, Estados Unidos, Guatemala, Xamaica, Guayana, San Vicente e As Granadinas, Santa Lucía e Trinidad e Tobago, de acordo con AI.

Porto Rico, Estado Libre Asociado de EE.UU., prohibe na súa constitución a pena capital, pero os casos xulgados polo tribunal federal na illa son susceptibles de que se aplique, aínda que para as execucións os reos son trasladados a prisións de Estados Unidos.

Cuba aplicou por última vez a pena de morte en 2003 e desde entón mantén unha 'moratoria' de facto na súa aplicación.

En tanto, Guatemala é o único país de Centroamérica que prevé a pena de morte e ata fai dez anos aplicábase por medio do fusilamento; agora faise por medio da inxección letal.

Doutra banda, están as nacións cuxas leis establecen a pena de morte unicamente para delitos previstos no código penal militar ou os labores en tempos de guerra. Neste grupo están Arxentina, Bolivia, Brasil, Chile, O Salvador e Perú.

No caso de Bolivia, mantense a pena de morte só para casos excepcionais, como crimes de guerra, despois de que en 1997 esta condena fose abolida para delitos comúns.

Fronte aos 15 países onde aínda a pena capital está vixente, está o grupo dos abolicionistas: Canadá, Colombia, Costa Rica, Ecuador, Haití, Fonduras, México, Nicaragua, Panamá, Paraguai, República Dominicana, Uruguai e Venezuela.

A ese club sumouse México en 2005, cando se fixo unha modificación á Constitución de 1917, que permitía a pena de morte en casos especiais, para abolila de xeito definitivo.

En Colombia e Fonduras diversos sectores da sociedade pediron a pena capital nun intento por frear a violencia e os crimes.

-Os defectores e decretores cara á pena de morte:

Os defensores da pena de morte foron Rousseau, Balmes, Garofalo, Afonso de Castro, Lombroso, etc...

Os partidarios da abolición da pena de morte atopamos a Voltaire, Unamuno e Pellegrino Rossi, etc...

Os defensores da pena capital alegan no seu favor un carácter ejemplarizante que, segundo a súa interpretación, non se alcanza coas penas privativas de liberdade. Os que se opón á aplicación da pena de morte aducen todo o contrario, e engaden como argumento a posibilidade de erro xudicial, que sempre sería imposible de remediar, así como a indefensión daqueles reos que, ao non ter recursos económicos, tampouco poderían pagar unha defensa eficaz no xuízo. Son sobre todo as consideracións de orde ética e ata relixioso as que máis pesan á hora de avogar pola abolición desta pena, ao considerar o dereito á vida como algo incuestionable

-Opinión persoal:

Eu non estou nin a favor nin encontra á pena de morte. Eu non son ninguén para decidir quen vive e quen non, no caso de aplicar a pena a matar a un asasino, estaría repetindo a mesma acción que el, privándolle da vida, sen importar o que pense. Poderíase interpretar coma se estuvera caendo no mesmo xogo... matando ao que mata. En fin, eu non son quen para decidir quen vive ou quen non. Por outra banda se é que eu aceptase a pena de morte estaría baixo a lei de de o “ollo por ollo”, e isto seria unha especie de circulo vicioso, por que por exemplo eu mato a unha persoa, logo unha persoa mátame á min, e logo diso que viría?, a miña familia tamén se sentiría co dereito de matar á persoa que me mato á min. Que eu saiba nós somos seres racionais que non nos podemos deixarnos levar polos nosos instintos, se é que isto pasase estariamos perdendo a nosa condición de seres humanos racionais, e pasariamos a ser como calquera animal que se deixa levar só polos seus instintos.

2