Na antigua Grecia pensabase que a materia era continua, pero deronse de conta de que se materia fose continua, e non hubiese ocos non poderíamos movernos, asimilaron que todo estaba formado por 4 modelos de átomos de forma tetraédrica, fogo, auga, vento e terra.

Hasta fai un par de siglos mantiveronse estas teorías, pero no 1803, Dalton uniendo varias descripciones diferiu eo átomo dos griegos, esta teoría é a pedra angular da física moderna.

Deixou clarode que existía os átomos e que constituían toda a materia, aportou que a matería podía estar contituida por un (sinxela) ou máis átomos (composta).

Deixou unhas bases moi importante que deu pé as bases ponderales e volumétricas da física.

Volúmenes Trata dos pesos

ÁTOMOS;

Thomsom descubriu o electrón, e pensou que podían estar dentro do núcleo que sería unha bola con boliñas dentro (Tarta de pasas)

Modelo de Thomsom

Rutherford fixo a proba para comprobar se de verdade o átomo era como dicía Thomsom. O seu experimento consistía en lanzar partículas electróns a unha lámina de ouro o máis finiña que puido e cunha pantalla fluorescente vería donde rebotaban os electróns.

Rutherford esperaba que a maioría dos electróns rebotarían, pero non pasou o que el espera e así quedou demostrado que os electróns non podían estar no núcleo como dicía Thomsom, tería que haber sitio libre, e fixo o seu propio modelo.

Experimento:

Salida de átomos de He Lámina de ouro

O que máis ocurríu

Pantalla fluorescente

O esperado por Rutherford

Modelo de Rutherford:

=electrón

=protón

Esta teoría nun principio non foi totalmente aceptada porque polas leis da Física os electróns podían caer ao centro.

A principios de século Mark Plank invento unos “quantos” (grupos de materia de energía), gracias a esa idea Niels Bohr desarrollo sus tres postulados que son máis ou menos actuais.-

1º-Orbitas constantes

2º-Cando un electrón cambia de orbita o electrón absorbe/recibe luz.

3º-La energía absorbida/desprendida por los átomos se asocia con los “quantos” de Plank

Cando o electrón volve a órbita de comezo emite luz/enerxía

raio de luz

O electrón cambia de órbita

Enerxía= R(n/m - n´/m´)

Constante

Sommerfeld determina que o electrón vai en órbitas elípticas.

Por contradicciones lóxicas aparece o átomo mecánico, este átomo cuántico non pode ser debuxado, porque o electrón non vai por órbitas, máis ou menos vai por hai, pero normalmente non. As órbitas pasaron a orbitais, cuentas matemáticas que nos din por onde pode estar o electrón.

Números Cuánticos;

Primario- N, principal, entero positivo (1,2,3, …), tamaño orbital.

Secundario- L, natural (0,1,…n-1), forma orbital.

Magnético- Ml, -L"ml"L orientación orbital.

Spin-Ms, Número interno *,-*

Nunha capa pode chegar a haber 2n² electrones.

No hai dous átomos con tódolos números cuánticos iguais.

Taboa de Hund (Principio de mínima enerxía);

Taboa periódica;

Tríadas- Newlands- Agrupacións de tres elementos na que o do medio ten a media das propiedades dos dous lados.

Octavas- Dobereiner- Series de oito elementos no que cando un elemento esta máis cerca dos extremos, máis se parece os elementos dos extremos.

Mendeleiev-

1º-Ordeou os elementos:

1ª-Ordeounos polo orden crecente das masas.

2ª-Orden por nº. de protóns. Nº. Atómico.

2º-Como lle quedaban ocos predeciu que eran elementos que aún non estaban descubertos, soupo as suas propiedades gracia as tríadas e as octavas.

Nº de electróns en cada capa (as columnas), e capas con e- (as filas)

Tenden Tenden a gañar e-

a perder

3d10

4d10

5d10

O volumen atómico medra segundo descendemos e nos movemos de dereita a esquerda, a enerxía de ionización ao reves.

A metalicidad, aumenta con el periodo e disminue co grupo.

A partir do ferro son necesarios máis neutróns que protóns.

Isotopos.- Átomos con distinto nº de neutrones pero los mismos protones, ocupan el mismo lugar en la tabla periódica.

Hai 3 tipos de reaccións.-

*Fusión.- Partir núcleos grandes para facelos máis pequenos.

*Fisión.- Coller nucleos pequenos para facelos máis grandes

*Radiacións.- ,  y 

- 42He Pesada, lenta e con ionización alta.

Sale disparado do núcleo e pode golpear a outro dando gran cantidade de enerxía.

- Lixeira, rápida e de ionización baixa.

Un e- sae do núcleo.

- Raio de luz moi potente, máis potente que os raios x, para que núcleos atómicos solten estas radiacións algo ten que pasarlle.

E.Nuclear.-

Fe Ao partir núcleos grandes, o cambio de enerxía existente é a que se aprobeita

Este cambio producido ao unir particulas de Helio en Boro produce máis enerxía ca o anterior, non se usa porque todavía no a podemos controlar.

Si los átomos enlazados son elementos metálicos, el enlace se llama metálico. Los electrones son compartidos por los átomos, pero pueden moverse a través del sólido proporcionando conductividad térmica y eléctrica, brillo, maleabilidad y ductilidad.

Si los átomos enlazados son no metales e idénticos (como en N2 o en O2), los electrones son compartidos por igual por los dos átomos, y el enlace se llama covalente apolar. Si los átomos son no metales pero distintos (como en el óxido nítrico, NO), los electrones son compartidos en forma desigual y el enlace se llama covalente polar —polar porque la molécula tiene un polo eléctrico positivo y otro negativo, y covalente porque los átomos comparten los electrones, aunque sea en forma desigual. Estas sustancias no conducen la electricidad, ni tienen brillo, ductilidad o maleabilidad.

Cuando una molécula de una sustancia contiene átomos de metales y no metales, los electrones son atraídos con más fuerza por los no metales, que se transforman en iones con carga negativa; los metales, a su vez, se convierten en iones con carga positiva. Entonces, los iones de diferente signo se atraen electrostáticamente, formando enlaces iónicos. Las sustancias iónicas conducen la electricidad cuando están en estado líquido o en disoluciones acuosas, pero no en estado cristalino, porque los iones individuales son demasiado grandes para moverse libremente a través del cristal.

Trata, como o seu nome nos deixa entrever, do Carbono, que é unha substancia moi estábel, que pode facer enlaces sinxelos, dobres ou triples. Esta intimamente ligado coa química orgánica.

Esta dividido en familias.-

1ª-Os hidrocarburos, que a sua vez esta dividido en:

-Alcanos (enlaces simples)

C e H -Alquenos (enlaces dobres)

-Alquinos (enlaces triples)

4

8

1

8