INDICE

Causas de guerra…………………………………………………………..páx. 2-3

Argumentos para o “Non a guerra” dos países…………………………....pàx.4-5

Argumentos para o “Sí a guerra” dos países………………………………páx.6-7

Diario de guerra……………………………………………………………páx.8-94

Consecuencias da guerra…………………………………………………..páx.95-96

Valoración persoal: ¿Si ou non á guerra?..................................................páx.97-98

Bibliografía………………………………………………………………..páx.99-100

CAUSAS

DA

GUERRA

As causas desta guerra foron diversas:

• Liberar os iraquís para non estar baixo o mandato dun réxime, sinon do que se conoce como goberno.

• Descoronar a Sadam do cargo de presidente do goberno.

• Facerse con Irak e veiras pola sús riqueza petrolífera.

• Acto de vinganza pola catástrofe das “Torres Gemelas”.

De todas maneiras esta guerra non tivo uns principios moi definidos polo que se tiñeron que rebuscar moito as causas para que este conflicto comezase.

Chegouse a afirmar que EE. UU. falsificou documentos para que se lle aceptara a orde que anunciou a guerra.

Portada de miércoles 23 abril

ARGUMENTOS

PARA O

“NON A GUERRA”

DOS PAISES

EE.UU. pediu apoio as principais potencias europeas para que lle deran o seu voto ó “sí á guerra” .Pero só España e Reino Unido poñíanse o lado do goberno norteameicano, mentres que Alemania e Francia non aprobaban a intervención en Irak.

Francia e Alemania non deron o seu voto posto que non viron moi convincentes os motivos para que se iniciase un conflicto en Irak.

Ademáis éstes paises consideraban un pouco inxusto que morresen civís inocentes morreran por uns motivos que non tiñan moita razón de sí.

ARGUMENTO PARA O “SI A GUERRA” DOS PAISES

Despois de que os norteamericanos lle pediran axuda os menbros da UE tán só España e Reino Unido responderon afirmativamente a participar no conflicto.

España e Reiso Unido, tras deribelado moito viron que axudar una superpotencia como é EE. UU. resultaríalles beneficioso en varios aspectos:

• No caso dun posible conflicto posterior, seguramente os norteamericanos quixeran prestarlle a súa axuda.

• Se resultaban vencedores contarían con reservas de petróleo.

• Pode que gañaran un pequeno terreo en Irak.

• Axudarían a liberar os iraquís e eliminar a Sadam.

• España e Reino Unida tamén responderon a tal petición posto que era moi probable que levaran as de gañar.

Unha cousa está clara; se todos os membros de UE lle plantaran car ó conflicto, Sadam arripintiríase e a guerra nin se quera comezaría. Pero como e Francia e Alemania non quixeron aportar a súa axuda a guerra estalou, venciu EE. UU., Sadam segue solto e o réxime iraquí finalizou.

DIARIO DE GUERRA

Viernes, 21 marzo de 2003

Hoxe a portada do xornal indícanos o evidente: a guerra xa deu o seu comezo, o ataque masivo contra Irak.

(1)

Os detalles máis significativos:

• A Terceira División de Infantería destrue dous dos tres postos militares fronterizos con Kuwait.

• “As cousas van moi ben ”, dixo o secretario de Defensa de EE. UU. tras a primeira xornada de ofensiva.

As intervencións das patrullas norteamericanas atacaron moi duramente a zona onde crian que se atopaba Sadam. Ditos ataques podense apreciar no seguinte gráfico:

(4)

Mentres nos EE.UU. a maioría dos habitantes só de preocupaba de protestar, en Irak a xente sofre as consecuencias dos ataques.

(5)

En España hoxe non se viron outra cousa que manifestacións: en Sevilla unha cadena humana e moitisimas pancartas colapsan as principias calles de cidade (CANAL+).

En Madrid a praza do Sol e o Paseo da Castellana vironse invadidos por miles de manifestantes que se querian facer escoltar.

(6)

En Galicia tamén se lle fai un apoio ó “non á guerra”:

(7)

Non só o noso país é quen se opón, sinon que tamén o resto do mundo intenta facerse escoitar.

(8)

A poboación iraquí tamén intenta protestar, pero son castigados duramente con maigueirazos e sendo maltratados polos antidisturbios que recibían pedradas e lesións dos protestantes.

Hoxe producirase o “dia A”, EE.UU. espera que o territorio iraquí se rinda para non ter que vivir outra vez isto (cousa que creo que nin vai pasar).

O máis relevante os ataques contra Bagdad.

Sábado, 22 marzo de 2003

Hoxe o máis relevante é a orde que Sadam:

Pagina 23 de guerra a Sadam

Hoxe morreron dous periodistas e outos están desa parecidos:

Pagina 25 de guerra a sadam

Domingo, 23 marzo de 2003

Hoxe a portada do xornal indícanos que pouco a pouco as tropas norteamericanas e Gran Bretaña tanse a facer co territorio iraquí:

(9)

As tropas angloamericanas estanse achegando cada vez máis o centro da capital onde se supón que se atoparía Sadam.

Tommy Franks(o xeneral que dirixe o curso desta guerra) afirma non ter nin idea de donde se atopa Sadam.

Irak decide proteger a principal zona de petróleo con minas para que nieguen poda penetrar nela.

(10

Sadam decide facer fume para que as patrullas aéreas norteamericanas teñan dificultades de visión para atinar no seu obxetivo.

(11)

Suestamenteesta guerra duraría dúas semanas pero no Camp David laguen insiste no contrario:

(12)

Mentres seguen as protestas contra a guerra:

(12,13)

Tamén o vaticano ofrece unha postura e opinión sobre todo isto.

(14)

Bush afirma que él non vai ser o perdedor nesta batalla e ata que Irak e Sadam non se dean por derrotados él non vai dar por rematada esta guerra (ANTENA 3).

O máis relevamte deste día seguen a ser os ataques que se están a producir no territorio iraquí.

(15)

Diario de guerra:

Diario de guerra periódico

Lunes, 24 marzo de 2003

Hoxe a portada do xornal indícanos as complicacións da presente guerra:

(portada de internet)

EE. UU. empeza a notar as despostas do enimigo na capital de Nasiriya onde deixan alo menos 10 marines mortos.

Os mortos recibiron unha emboscada en Nasiriya na que participaron patrullas iraquíes que alcanzaron un vehículo blindado cunha granada.

Na xornada de onte según nos informa o xornal máis ó norte3 en najaf, situada a 160 km. da capital, o Séptimo Regimiento de Caballería encontrouse encerrado unha bolsa de resistencia.

Hai que destacar un fallo importante: “El tornado” como de lle chamabo ó misil derribou un avión da patrulla británica nas fronteiras de Irak.

Hai que descatar un dato curioso entres os marines:

Pagina 33 de guerra a Sadam

Agora londres afirma que Sadam si que resultou ferido:

(17)

Éstas imaxes reflecten a perfección a como está a ser a situación:

(18,19)

Martes, 25 marzo de 2003

Hoxe a portada do xornal alude ó chamamento que Irak fai os seus cidadáns para que lle axuden a combatir:

EE. UU. dá por destacado que Irak acuda á química para responder ós ataques dá ofensiva:

(20)

Cada día que pasa as patrullas anglo-estadounidense acércanse cade vez máis á capital onde se dá por suposto que ocurrirá o peor ataque de todos. O comandante xefe, Tommy Franks, afirma que as suas tácticas están indo tal e como el esperaba, acercándose cada vez máis a capital onde se producirá o gran impacto contra as tropas iraquís.

Sadam segue mandando mensaxes ós seus discípulos para que segan enfrontandose cegamente contra o enemigo. Mensaxes como:

(21)

ou tamén como:

(21)

Sadam tamén acudiu ós medios de comunicación para emitir mensaxes a súa xente.

Basora e Nasiriya foron auténticas carnicerías onde miles de persoas perderon a súa vida por mor de tan tráxica batalla entre dous territorios de dura conciencia guerrilleira.

Moita xente que vive en territorio iraquí decidiu abandonar a súa vivenda e sair do país para non sufrir os efectos de tan debastadora guerra que están a preseciar dende primeira fila.

Diario de batalla:

Miércoles, 26 marzo de 2003:

Hoxe a portada do xornal alude a algo moi curioso:

Nasiriya xa esta atravesada e os mariñes deixaron miles e miles de mortes co seu paso.

Diario de batalla:

(diario de batalla de internet)

Os soldados británicos chegan ca axuda para os habitantes de Um Qasr.

(22)

E Bagdad está sendo derribada pouco a pouco:

(22)

Jueves, 27 marzo de 2003

Hoxe a imaxe do xornal é verdaderamente tráxica:

Esta imaxe reflexa perfectamente a masacre á que está a pasar a xente en Bagdad.

Mentras o PP de Aznar apoia en todo momento a EE. UU. , os outros partidos requiren a que España deixe de participar nunca gurra que está a ser una verdadeira masacre:

(23)

Hoxe as tropas arrasaron con todo e deixaron moreas de feridos o atacaren un barrio en Bagdad.

Houbo un gran ataque contra unha columnna de tanques:

(24)

Sábado,29 marzo de 2003

Hoxe a imaxe do xornal amósanos a situación a que están a pasar moitas familias iraquís:

Mentres EE. UU. segue avanzando Bagdad prepárase para poder facer fronte a o mayor ataque que sufriu en toda a súa historia.

Bagdad espera intranquilo por un posibles ataque sorpresa aéreo, ainda que ten moi controlada a zona.

As xentes dormen intranquilas e intentanescapar do país cousa que non é moi sinxela posto que os ameazan e incluso son disparados por intentar abandonar o país.

Esta é unha imaxe que nos mostra a defensa que ten Bagdad:

(32)

Mentres a guerra segue a se producir nunha loita que non parece ter un fin cercano,a xente pasa fame e cando chegan as axudas de alimento e recursos necesarios hai grandes loitas entre os cidadáns para poder conseguir comida para as súas familias:

(33)

As manifestacións seguen intentando parar isto pero parece que non val de moito:

(34)

Domingo, 30 marzo de 2003:

A imaxe se hoxe reflxa que ainda que os soldados seguen ordes de arrasasr con todo ainda hai algúns que teñen presente no corazón a palabra “solidaridade”:

O noveno día se operación Libertade Iraquí viuse marcado pola detención das forzas aliadas no seu avance cara Bagdad, por problemas de aprovisionamento. Houbo duros combates en Najaf e Kerbala. A capital foi bombardeada de novo.

Ésta imaxe reflexa a situación que están a presenciar todolos días a patrullas de soldadoa; nenos feridos por eles mesmos que non son capaces de deixar a intemperie posto que ainda teñen algo de silidaridade (non coma Bush),moitos nenos quedan orfos e marcados para o resto da súas vida:

(36)

Moita xente é fusilada ó pé das súas casas como se fosen formigas as que pudiesen aplastar así por así.

A guerra pode cegar a ter un ritmo un pouco máis lento posto que hai falta de recursos con que continuar avanzando como a falta de auga, petróleo e alimentos.

Lunes, 31 marzo de 2003

As imaxes de hoxe son suficientes para describir en que se está a comberter ésta guerra:

Ésta frase do secretario de Defensa “advirto que o peor aínda está por chegar” é suficiente para imaginar en que se pode comberter ésta batalla que comezou sen uns motivos moi combencibles.

Os soldados están a pasar un duro golpe onde non fan máis ca perder a compañeiros, e pouco a pouco están sendo menos. A pesar de todo isto Bush segue empeñado en que a guerra sega o seu curso sen ter en conta a situación dos soldados:

(27)

A operación “James” foi un gran logro para as troapas norteamericanas que lograron acabar con un coronel iraquí e ca detención dun xeneral en basor. Ademais tamén descubriron traxes protectores contra posibles ataques químicos:

(28)

Hoxe foi o día no que Bagdad sufriu o mayor ataque aereo dende o comezo da guerra. Un misil alcanzou a pasada medianoite o palacio presidencial.

Irak como está a presenciar que non pode loitar contra unha armamentística como a de EE. UU. ameaza con atentados suicidas:

(30)

Mentres as manifestancións seguense a facer por todo o mundo:

(31)

Martes, 1 abril de 2003

A páxina principal do xornal mostranos a forza que ten EE. UU. conforme a Irak:

O fin Bagdad comeza a dar resposta os numerosos ataques dos norteamericanos que xa causaron o terror nas cidades iraquís.

O Pentágono revolvese contra os periodistas que intentan seguir as sus tropas:

(38)

Varios B-1, B-2 y B-52 pero a marina non se conforma con isto se non que ainda dispón dos seus F-18 para outro ataque da mesma magnitude ou incluso maior:

(34,35)

Mentres a guerrra continua hai que ter en conta que existen presos das tropas norteamericanas que os estan a pasar moi mal. Algúns ata teñen que pasar este infrno solos ou con parte da sua familia xa morta. Tamén se está a decidir se estes presos poden ser trasladados a Guantánamo:

(36,37)

Miércoles, 02 de abril de 2003

A imaxe de hoxe é verdaderamente dramática e desalentadora:

Os testimonios das xentes iraquís son verdaderamente escalofriantes:

(39)

A xornada de bombardeos foi tan intensas que acabaron cas vidas de ata 28 civiles en apenas un día.

Mentres a guerra continua Sadam segue a dar ánimos os seus cidadáns para que non diexen ó país e segan loitando inútilmente contra os norteamericanos:

(41)

As patrullas aliadas estan esgotando os seus recursos:

(40)

Volven a cegar cargamentos de comida para as xentes iraquís e volveron a xurdir peleas por facerse cos paquetes que repartian os soldados británicos:

(42)

Ainda que ésta guerra está a custar moito todo da igual con tal de ser o vencedor:

(43)

Jueves, 3 de abril de 2003

O xornal de hoxe amosa como unha das victimas do bombardeo en Irak é recollida:

Ésta guerra dase por suposto que non é coma as anteriormente producidas, nesta tamén hai que ter en conta os ataques químicos-bacteriológicos e hai que tar preparados para eles:

(44)

Súmase outra victoria para os marines en Kut en tan só unha noite.

Nesta guerra estanse a ver diferentes maneiras de golpear con máis forza os obxectivos. Un exemplo son as bombas de racimo:

(47)

Os aliados bombardean cada vez máis forte a zona como hoxe pasou nas ciudades de Mosul e Kirkuk.

Viernes, 4 de abril de 2003

Hoxe o xornal indícanos que cada día está máis cerca de cercación da capital iraquí:

A capital iraquí foi bombardeada outra vez polos marines e polas tropas aliadas.

O Pentágono está reflexionando no que sería o axeitado: 1_atacar xa o centro de Bagdad. 2_ esperar reforzos para este ataque:

Unha patrulla logra entrar nun dos palacios de Sadam có fin de encontrar algunha pista sobre donde se pode atopar agora o home máis buscado do mundo:

(50)

Sábado, 5 de abril de 2003

Hoxe o xornal alude a que Sadam son vai quedar de brazos cruzados vendo como os norteamericanos afanse con todos os seus bens:

Sadam está disposto a organizar unha marcha verde có fin de recuperar o aereoporto:

(51)

Cada vez as tropas están máis e máis cerca da capital e dispoñense a organizar a mellor estratexía para dar o golpe máis grande e poder rematar con ésta guerra:

(52)

Bagdad vai deteroriándose cós continuos bombardeos e agora aínda por riba é cando se empezan a notar máis a escased de recursos. Xa non se dispón de auga nin de suficiente comida como para manter a población nunhas condicións de vida respetables.

Sadam causa unha grande impresión deixandose ver na televisión paseando pola rúa e apoiando os seus seguidores:

(53)

O terceiro ataque suicida acba coa vida de tres civís norteamericanos, pero nada é comparado cás miles de víctimas iraquís:

(54)

Domingo, 6 de abril de 2003

A portada do xornal de hoxe indícanos un dos feitos máis esperados desta gran guerra:entrada das tropas norteamericanas no centro de Bagdad:

Como o título desta xornada indíca o ataque que Irak sufriu no centro do seu corazón foi unha gran masacre que acabou ca vida de mil cidadáns.

Ésta allada comezou onte (sábado 5) ó mencer e durou unhas tres horas según o Comando Central confirmou.

As tropas adentraronse ata o meandro principal do río Tigris. Pero non pisaron a zona dos edificios gubernanmentales.

O Exercito de EE. UU. dixo que solo quería dar unha mostra do gran poderío que éste ten.

(56)

Bagdad vai pouco a pouco quedando sen xente posto que ésta pensa que o mellor é abandoar a zona para polo menos non verse afectada polos numerosos ataques que se supón que poderán ter lugar nestes vindeiros días.

EE. UU. utiliza tódolos medios posibles para concenciar ás xentes iraquís para que se revelen contra Sadam posto que supoñería a súa liberación e o poder pasar a formar parte dunha verdadeira sociedade fora de calqueira tipo de réximes:

(57)

Agora inténtase tomar Kerbala e proteger o avance:

(58)

Aínda é agora cando a ONU está a investigar se EE. UU. pode xestionar o crudo no caso da evidente victoria:

(59)

Lunes, 7 de abril de 2003

Hoxe o xornal fai referencia a como Sadam intenta defenderse inútilmente impoñedo un dos poucos recursos que lle quedan é impón o toque de queda:

Portada del periodico

Estados Unidos está disposto a levar a cabo un dos seus plans para obter reforzos:

(65)

Agora os habitantes da capital viven desesperados posto que non poden fuxir do seu país posto que serían tiroteados polos soldados iraquís. Polo tanto teñen que esperar a que Bagdad sexa bombardeada ou defenderse cumprindo as ordes de Sadam impartindo o toque de queda:

(66)

Seguense a facer plans para o futuro de Irak e estanse a producir bens para as xentes do novo país iraquí:

(67)

As tropas aliadas apenas encontran resistencia dos iraquís para que acaben có réximen que lles está amargando a sua vida:

(68)

Os aliados seguen matando a civís, nalgúns casos lamentablemente non é intencionadamente:

(69)

Martes, 8 de abril de 2003

O xornal de hoxe mostra unha das secuelas que lle queda a España desta guerra: amorte do periodista español Julio Anguita Parrado.

Ademáis éste xornal tamén nos mostra como un soldado estadounidense comproba ó estado dos escombros dun dos palacios de Sadam:

Tras bombardear un dos palacios de Sadam o Séptimo Regimiento de Infantería tómade un descanso nos interiores de ditos palacios e facendo imitación de Sadam:

Pag. 106 libro de guerra

Hoxe hai que destacar a morte dun periodista noso afectado por un misil cando cumplia cá súa misión.

Non solo é España quen está perdendo periodistas, os demais países tamén teñen que lamentar as mortes dos seus corresponsais:

(61)

As mortes seguense a producir de maneira que chegan a ser incontable ó número de víctimas que se está cobrando ésta guerra:

(62)

Mentres a xente que estivo baixo o réxime de Sadam vaise concenciando de que teñen que rematar co seu sufrimento e queren que os americanos acaben co Husein:

(63)

Agora que parece (e é seguro) que EE. UU. gañe ésta guerra a cuestión é decidir como vai ser o Goberno de Irak. Para acordar unha decisión Bush e Blair estanse a reunir con unha certa continuidade para poñerse de acordo.

Mentres que os seus subditos estanban a sufrir os seus castigos Sadam vivia en luxosos palacios nos que agora os soldados están a contemplar abraiados.

(64)

Miércoles, 9 de abril de 2003

Hoxe foi un día traxico para a nosa comunidade, pois un periodista galego foi alcanzado por un misil norteamericano cando se atopaba no hotel. A noticia ocupa a primeira plana do xornal de hoxeposto que era un periodista que se entregaba moito a súa profesión de tal maneira que ata o levou a morrer por ela:

Un avión atacou un hotel onde se sospeitaba que se podía atopar Sadam:

(70)

A traxica noticia de hoxe afectou moito a xente de España e sobre todo de Galicia posto que nos afecta máis directamente.

Trillo pediu explicacións os EE. UU. de que porqué se bombardeou un hotel no que sabís que se atopaban moitos periodistas. A resposta de estes foi ésta:

(71)

Trillo deu un aviso no que se lles aconsellaba ós periodistas españois abandonar Badag para que non se visen afectados polos ataques dós dous bandos militares:

(72)

Blair intenta dar un boto de confianza a ONU e conversa con Bush dicindolle que ten que facer caso o que di a ONU e que non faga coso omiso de ela:

(73)

Mentres séguese a captura de Sadam e prodúcense bombardeos nos lugares que se sospeita que se pode atopar ó dictador.

Os hospitales de Irak estanse colapsando de tantos feridos que hai e non teñen recursos suficientes como para atendelos a todos:

(75)

Non hai que olvidar que o máis destacado desta xornada é o ataque ó Hotel Palestina onde moreron un cámara de telecinco que moreu no quirófano(José Couso), un cámara ucraniano (Taras Protsyuk), un técnico británico( Paul Pasquale), un xefe de oficinas en Reuters( Samia Nakjulánico( Paul Pasquale), un xefe de oficinas en Reuters( Samia Nakjul) e un fotógrafo iraquí(Feleh Jelber).

Jueves, 10 de abril de 2003

Xornal de hoxe: Bagdad caeu:

Portada del periódico

Irak por fin caeu ante as tropas estadounidenses e ante ós moitos de civís iraquís que contemplaban a caida da estatua de bronce de Sadam Huseín.

A estatua ó principio resistíase pero o fin foi derribada polos norteamericanos e apedreada polas xentes iraquís que celebraban ó findo réxime de Sadam.

(76)

Esta guerra pódese dar por terminada posto que Irak agora xa non está baixo o mandato do réxime de Sadam, sinon que agora está baixo o goberno dos estadounidenses, ou eso dixo Mohmed al-Douri, o embaxador da ONU, onte en Nova Cork.

Os iraquís están moi ledos e danlle as gracias ós soldados por liberalos de tal masacres e castigos que estuveron a sufrir durante todos éstes largos anos nos que non fixeron outra cousa que calar e sufrir.

Pero agora que Irak está baixo o novo goberno xa empezan a verse os primeiros saqueos onde os bagdadíes intentan facerse con todas es cousas que atopen.

O caos apodérase de Bagdad e os bagdadíes arrasan todas as tiendas que encontran o seu paso deixandoas totalmente saqueadas.

Ante esta situación na que os iraquís apoian os norteamericanos e non mostran oposición ningunha cando éstes queren destruir os palacios de Sadam, os soldados esperan a que Bush anuncie públicamente o fin da guerra:

(79)

Pero Bush non poderá dar ningún tipo de aviso afirmando que a guerra rematou ata que Rumsfesd afirme e mostre que Siria non segue mandando armamento a Irak:

(80)

Mentres a capital de Irak xa caeu aínda séguense a escoitar disparos e protestas ante a ocupación de Iarak polos norteamericanos nalgunhas zonas de Irak:

(81)

España tamén está aportando a sua pedriña de area axudando cun dos seus barcos:

(82)

Hoxe o que máis se pode resaltar é a caída do réxime de Sadam.

Viernes, 11 de abril de 2003

A carra do xornal de hoxe ten moito por amosar:

Agora quen parece opoñerse son os kurdos que non queren que os soldados norteamericanos ocupen o seu territorio de gran riqueza en canto a crudo.

Hoxe hai que destacar que un marine morreu debido nun atentados suicida:

(84)

Trala caida de Bagdad agora o principal obxetivo é atopar a Sadam:

(85)

Agora que Bagdad xa caeu xa se teñen as primeiras ideas de cómo se vai gobernar o territorio:

(86)

As manifestacións, que o grito máis escoitado foi o “non a guerra” non pararon de producirse en todo o mundo.

(87)

Sábado, 12 de abril de 2003

A portada do xornal de hoxe volve mostrar as caras de dor dunha familia a que lle faltan algúns dos seus menbros, só que ésta vez a familia é da única cidade que queda por dominar: Tikrik:

Aínda era hai tan só dous días no que Mosul era atacado polos norteamericanos e as xentes xa non presentan oposicón algunha por que éstes se fagan ca zona.

A xente non presenta oposición e asalta ós bancos da zona e vendo o diñeiro que nunca viron e que sen embargo sempre era deles pero non ó podían gastar:

(88)

Próduciuse un acordo entre A Cruz Vermella e os marines para rematar ca anarquía:

(89)

España tamén aporta cousas para a reestructuración de Irak:

(90)

Para os periodistas esta guerra tamén foi un auténtico inferno no que se xogaban a vida por poder ensenirnarnos a cara máis dura da guerra:

Domingo, 13 de abril de 2003

Hoxe o xnal anuncia q1ue volverán aproducirse bombardeos e mortes en Tikrit. Tamén nos comunica que un membro importante dos considerados dirixentes que apoian a Sadam entrégase:

Nestes diario de batalla pódemos apreciar cómo es EE. UU. estánse a dar prisa en conquistar unhas das pouquísimas, por noion decir unha das últimas, zonas que lles queda por se apropiar: Tikrit:

(92)

Tras asumir que Bagdad pertence os norteamericanos e a concenciarse de que Bagdad ten que ser reconstruido, os iraquís ofrécense para axudar á súa reconstrucción.

EE. UU. intenta averiguar se as comunicacións que interceptaron eran certas:

(94)

Os restos dun dos mellares periodistas que estaban en Bagdad para manternos informados cegaron onte a España e forn recibidos con gran dignidade pero tamén con moita dor:

(95)

Lunes, 14 de abril de 2003

Hoxe o xornal comunícanos que os marines entraron en Tikrit e que Bush intenta que Siria se manteña ó marxe sin que intente mandar máis armamento:

Os marines agora intentan que Bagdad non sexa saqueada polos civís:

(96)

O último territorio iraquí está apunto de serlle arrebatado a Sadam, a batalla final está apunto da iniciarse en Tikrit.

El Washington de Irak0 ( Tikrit ), póde significar ó final da guerra e a morte definitiva do orgullo patriótico que se sinte na cidade natal de Sadam.

Ésta cidade tamén é un bo obxetivo posto que ten varios palacios que perttencen a Sadam:

(97)

Inténtase con tódolos medios posibles identificar vivo ou morto a Sadam incluso o seu ADN.

Martes, 15 de abril de 2003

Hoxe a cara do xornal indícanos que Tikrit xa caeu e que con isto ponse fin as grandes operacións militares, pero ata que Bush non diga publicamete que isto rematou a guerra seguira estando vixente:

Agora que Irak ten novo goberno os Bagdadíes piden os marines que freen ó descontrol que se está a ver en Bagdad cos continuos saqueos:

(98)

EE. UU. espera que pronto teñan nova autoridade en Irak para que cesen os saqueos:

(99)

Estados Unidos está intentando que Siria non se revele contra eles e non teñan que loitar contra ela tamén:

(100)

Mentres a guerra seguía o seu curso Aznar xa estaba facendo cálculos para que a guerra non seguise en temporadas de eleccións:

(101)

Miércoles, 16 de abril de 2003

Hoxe o xornal infórmanos que o final o Pentágono non decidiu atacar a Siria e a desgracia duns manifestantes mortos en Mosul:

Aznar é o encargado en manter as boas relacións con Siria e di o seguinte, claro que tamén hai quen ó critíca:

(102)

A fronteira occidental tamén caeu:

(103)

Ésta guerra xa estaba plnificada hai moito tempo antes de invadir Irak, isto podese ver nos seguintes recortes:

(104)

En Mosul houbo en tráxico encontro entre os marines e uns manifestantes polo que os marines non tuveron outra opción que recurrir as armas:

(105)

Jueves, 17 de abril de 2003

Hoxe aportada do xornal xa nin presta tanta atención o conflicto de Irak:

(106)

Esta xornada é un día de ledicia para Blair e para Aznar:

(107)

Agora o principal e encontrar a Sadam sexa como sexa:

(108)

Siria reta a Bush a que prohíba as armas qu´ñimicas tamén en Israel, e EE. UU. desconfía que Siria queira paz:

(109)

Viernes, 18 de abril de 2003

O xornal de hoxe móstranos que o sur de Irak xa está recibindo axudas españolas e que a UE non está totalmente de acordo co papel da ONU no novo Irak:

Hoxe foi detido Barzan o irmán de Sadam que era considerado como axudante de Huseín:

(110)

Mentres tanto seguen as negociacións con Siria:

(111)

É posible que no vindeiro mes os iraquís queden sin alimentos se as tropas non acaban con desorde non país:

(112)

Domingo, 20 de abril de 2003

Agora que Bagdad está libre do réxime de Sadam e que son agora os soldados norteamericanos quen se encargan de mantelo orde os iraquís manifestanse pedindolle as tropas norteamericanas que saian do país:

Ata agora aquí as cinco detidos da chamada baraxa dos 55 dirxentes máis buscados:

(113)

Cegaron a Bagdad os primeiros alimentos que a ONU aporta.

Apareceron as millóns de Sadam en efectivo:

(114)

CONSECUENCIAS DA GUERRA

Esta guerra tivo unhas consecuencias que combiaron por completo o estado en que vivía Irak cando os Estados Unidos, España e Reino Unido gañaron a guerra.

As consecuencias máis destacadas son as seguintes:

• Sadam xa non ten baixo o seu poder ós iraquís.

• EE. UU. goberna o territorio de Irak.

• A mentalidade da xente iraquí combiou radicalmente.

• España xunto a outros paises está aportando materiais e comida para estabilizar Irak.

• Seguese buscando a Sadam.

• Prodúcense saqueoa diariamente nas rúas iraquís por mor de que non hai cargos que impoñan o orde no territorio. Esta situación xa está controlada xa que o Xeneral Garner xa se intalou no seu posto para reorganizar o país.

• Os chiíes non estám de acurdo e pretenden que non se instare ningún goberno, cousa que os norteamericanos non van permitir.

• Os iraquís quedaron liberados.

VALORACIÓN PERSOAL

En primeiro lugar quero sicir, que dende o meu punto de vista, ésta valoración débese de mirar dende dous puntos de vista diferentes: dende ó punto de vista dun cidadán e dende o unto de vista dó presidente dun país que ten que analizar o máis convinte para o seu país.

Dende o punto de vista dun cidadán eu de ningunha maneira apoiaria unha guerra que non tivese os seus principios ben estudiados e somentados, posto quw me parece inxusto que teña que morrer xente inocente por unha causa que ninguén sabe.

Tamén é ben certo,que igual de inxusto me parece que morra xente nunha guerra inútil, coma que os pobres iraquís estén a sufrir por culpa dun home sen escrupulos que lle ten comida a cabeza as xentes que están baixo o seu poder. Éste mal bicho o que me estou a referir é Sadam.

Así que, como ciudadana que son, no apoiaria unha guerra inútil coma ésta posto que se perderían moitas vidas inocentes e buscaría a maneira de distiuir a Sadam para que os iraquís abandoase o inferno que están a vivir.

SI OU NON A GUERRA

Dende o punto de vista dun presidente de goberno, si que apoiaría ésta guerra posto que, aínda non sexa inmediatamente, o país que está o meu cargo resultaría beneficiado a un prazo non moi longo. Ademáis de resultar beneficiado con posibles pequenos terreos en Irak, dispoñería de recursos petrolíferos que cada vez escasean máis e o mesmo estaría a facer un gran amigo que me axudaría no futuro como son os Estados Unidos.

Así que, se fose presidente do goberno, apoiaría a guerra sabendo que, posiblemente,leve as de gañar estando do lado dunha superpotencia e axudaría e loitaría para que a batalla se levase a cabo posto que veríame recompensado con bens para o meu país, destuitiría a Sadam e contribuiría a que este se votase atrás vendo que todos os países de UE e EE. UU. estarían disposto a enfrontarse contra el e debido a esto entrefgárase sen necesidade de que se producise un conflicto desta índole.

BIBLIOGRAFÍA

La Voz de Galicia

“ Objetivo Sadam” El libro de la guerra. La Voz de Galicia.

Antena 3 - Noticias 21:00

La 2 - Noticias 22:00

Telecinco - Noticias

“Pecado original”

Internet