“CONTOS” (XOSÉ LUIS MÉNDEZ FERRÍN)

Percival

Percival estaba na casa e pechou a fiestra, alí estaba ben sen o ruido dos coches... coa radio e as súas cousas. Tiña un xardín o que lle chamaba “O Xardín das Altas Árbores”.

• Primeira vez; o leonlobisco: saiu o xardín e berrou polo mordomo que se chama Pele. Pediulle o cabalo para dar unha volta e no bosque encontrouse con leonlobisco, que tiña cabeza e corpo de león. Matouno e mandou facer unha alfombra coa pel.

• Segunda vez; a loita no chao: volveu o bosque.Encontrouse a dous homes, un enriza doutro, o pé dun esmagáballe a testa o outro, estaban pelexando.

• Terceira vez; o namoro: había festa no xardín e volveu saír. Alí estaban uns homes falando del, de que resucitaba para namorar a unha muller…Esa noite Percival conoceu unha rapaza e saíu o xardín para darlle un bico pero en canto oiu o vento enfurecido fuxiu e deixouna alí.

O Suso

Todos os rapaces desa época obedecían a Suso. Suso berroulle a Manolo para que baixase a ver un afogado e el foi todo orgulloso, quen lle dera a moitos que o Suso os fora chamar. Cando cegaron a río Suso díxolle a Manolo que el ía pola outra orilla do río. Manolo berrou por Suso, e Suso desapareceu. Mirou ó rapaz afogado e era el. O día seguinte correu a noticia de que Suso morrera afogado.

Mantis religiosa

No sofá estaba D. Orl, un vello moi sabio. Tamén estaba a sobriña Els Bri e comenzaron a falar mentres lle daba de comer a mantis religiosa (chamada así porque parece que está rezando). Chamou o seu criado, Bei, para que lle contara o que lle pasou no terrado: había unha muller muda cuns colmillos como os dunha cobra, se non se lle acercaban non facía nada,parecía que estaba rezando, tiña todas as características da amantis religiosa. Tiñeron que levala o manicomio.

Dúas cartas a lou

Son segredos amorosos. Conta que foi a casa dunha vella que estaba cega e o pouco rato díxolle o seu fillo que xa podía enfiar a agulla. Despois dun rato veu unha moza e preguntoulle onde estaba a vella. A vella era ela e cando lle preguntou por Joaquín (o seu fillo) díxolle que todavía non nacera pero que con el podía ter fillos. Ese foi o seu primeiro amor.

• A segunda carta: fala de que conoceu a Ana cando foi tocar o piano a unha casa. Cando estaba na casa mirou pola fiestra e veu nuns ollos paixón. Un día decidiu meterse nese casa, cheiraba mal. Intentou bicala pero ela non lle deixou. Un día matouna pero non sabe se estaba viva ou foi todo imaginación súa

Unha chinche dorme no teito

León Barreiros escribiu unhas notas na pensión Miguez de Compostela: fala dos estudiantes e que está nunca pousada. Morreo sua nai e non sinte pena nin nada por ela e eso que o quería. No seu cuarto había unha chinche e empezou a pensar na súa nai que a estarían comendo os bermes.

Elipsis

Cando triunfou o contraataque cometeron moitas barbaridades, foi a súa época de mocidade, foi un gran festival o contraataque. Mataron e perseguiron nunca cazata colectiva. O home que fala puido matar ou mandar matar o mordomo porque sabía onde estaba agachado. Cando a muller do mordomo foi xunto el para decirlle que o mordomo fuxiu o extranxeiro el xa sabía onde estaba ( na chouza ao comezo do parque). A muller viuse obrigada a ir o cortillo un día que a escuadra a perseguía e alí a violaron. O mordomo estaba alí. Cando se estabilizou o contraataque o mordomo presentouse dicindo que estivera en países lonxanos. A partir de ahí traballou para el. Pensa matalo, antes de morrer diralle que o sabía todo.

Labirinto

A un home, de neno o separaron da súa familia. Deixou o se uval. Todos os membros da súa familias participaron nos “circuitos do Non” e agora el tiña que deixalo todo para ser o xefe dos “circuitos do Non”. Tiña que cumplir un labor para que todos resultaron liberados. Quedou cun grupo de 15 homes e mulleres ata os 20 anos. Dixéronlle que tiña que ser como tiña que procurar o 7ºlibro onde poñía que nos oito cursos de ceremonia deberían encarnar os diaños dos tempos de antano en figura dos reveldes dos “circuitos do non”. Tamén poñía que o xefe tiña que morrer e ser torturado. Pechou o libro mentres o rodeaban. Di que non sufre, polo momento e pensa en cousas boas.

Morrer en Laura

Sentiuse un disparo que fixo vibrar as paredes. Morreu Abelardo Cuevas (suicidouse). O seu compañeiro examinou un bloc de notas que el tiña coa esperanza de atopar nel a explicación do suicidio. Todo comezou cando Abelardo comezou o curso académico. A Abelardo gustáballe unha rapaza Loira. Según o compañeiro ía lendo e íase enterándose de máis cousas, a segunda entrevista ocorrera na ferradura e acabáronno facendo no monte da condesa. Ela deixouna porque había outro home.

Dictadura das cousas

Trata dunha muller que lle escribe unha carta a Amadoro o que era seu mozo e que vive en Ourense. Ela está en Francia e estalle contando cousas de alí e recordándolle vellos tempos. Contalle que alí conoceu a Xavier e vaise casar con él. Bótalle en cara a Amadoro o de fuxir cando el amáis o necesitaba. Dille que tome vitokasan, o reconstituinte do home.

Amor de Arthur

O rei Arthur enterouse por Galván de que Guenebra lle fora infiel con Lanzarote. Foille suplicar que volvera con el pero ela non quixo. Un día tivo un sono no que Merlín lle dicía que tiña que ir a Conarán e que alí recibiría unha sinal. Aparecéuselle o Deus e díxolle que a súa pena por Guenebra era compaixosa no Mudo dos Mortos e que ía axudalo. Alí encontra un paxe e o segue, el lle explica o enigma:

• Un cabaleiro era moi feliz ata que un águila lle arrebatou o seu fillo e para se vingar el arrebatoulle a súa presa, era un Coello, pero cando o mandou cociñar viu que tiña os ollos do seu fillo e púxose a chorar.

Dille que percure a Liliana, que será quen o axuda e que ten que facela súa. O final cada personaxe identifícase con laguen da historia do águila.

Fría hortensía

A persoa que relata a historia está en Vilanova. Esta terra antes fora unha illa como tantas outras. Mer Toten fora elidido reo do País. Dindagigoa quería casar con Isebet, irmá de Toten. Entón se dispuxo unha festa na isla dos amores. O irmán, Kodrat visitou o castelo e castrou a todos os cabalos como venganza. Daquela vivían dous xigantes ós que lle construíron unha casa, deronlle de beber e despois lle incendiaron a casa. Logo arrepentiuse e ofreceulle dous cabalos por cada un que castrara pero a cambio de Isebet. Isebet tivo que vivir nunha chouza na porta do castelo e tiña que arincar as vísceras dos animais que se comían cada día. Pero un día pediulle a un paxaro que a levase de alí voando e aceptou a sía petición. Despois tivo que ir en busca de Toten… Tivo algúns percances. Cando Toten soubo a desgracia de Isebet decidiu facer unha guerra contra Vilanova. Á xente que morría metíana nun pote e a sí resucitaba pero xa non volvían a falar. Lodr sosteu o corazón de Enmek Toten nunca copa de prata, desecaba con tanta forza o seu renacemento. Deixou o corazón nas augas que separan Vilanova e Tagen Ata. O día oscurecen e encheuse de tronos. Unha maragota comen o corazón e foi vendida na praza de Tagen Ata. Un ha moza, María, comeu ese pescado. No seu seo foise formando de novo o poderoso rei de Tagen. Ata quizá esa terra volva a ser ameazada.