Ánxel Fole

Ánxel Fole naceu en Lugo en 1903. Estudiou Filosofía e Dereito en Valladolid e Santiago. Publicou Artigos de prensa e no 1932 funda “Yunque” en Lugo. Foi secretario do Partido Galeguista.

Trala guerra civil pasa bastante tempo na Terra Chá, e esto influe nas suas obras.

No 1953 regresa a Lugo e integrase no movemento de restauración da literatura galega. No 1963 ingresa na Real Academia Galega. Morre no 1986.

As obras narrativas máis importantes foron:

- Á lus do candil (1953), colección de contos relacionados entre si.

- Terra brava (1955), segue un procedemento semellante o anterior.

- Contos da néboa (1973) e Historias que ninguén cre (1981), coleccións que prescinden da anterior estructura.

Eduardo Blanco Amor

Naceu en Ourense no 1900 e a sua infancia transcorre na cidade natal. Na sua adolescencia marchou a Santiago.

Relacionase con Vicente Risco e Noriega Varela e traballou como director de “El diario de Orense”.

Os dezasete anos emigra a Arxentina. Alí asiste a Universidade. Traballa como empregado de banca. Colabora con “La Nación”.

Máis adiantre publica o “Poema en catro tempos” e aparecen na revista Nós “A escadeira de Xacob”.

Pasou tempadas en Vigo e morreu no 1979.

No 1928 publica Romances Galegos, libro de poesía o que lle seguen Poema de catro tempos e Cancioneiro.

Eduardo emprega na sua poesía formas e temáticas variadas.