FICHA BIBLIOGRÁFICA

Nome da autora: Kristina Dunker

Titulo de la obra: Normal, diferente

Editorial: Galaxia

Ano da primeira publicación: 1995

A OBRA

Esta libro é unha historia sentimental, ousexa de amor, de tono lírico. Está narrado en primeria persoa porto que coma se pode observar en todo o libro, penso que pode ser a propia autora a que subriu esta historia, xa que esta cousa pódelle pasar a calquera.

En canto as personaxes penso que son:

-Vera- mais coñecida coma Sppedy, por Spedy Gonzalez, é unha nena creida, polo visto non moi alta, que así mesma considérase guapiña. Toda a historia vay por que lle gusta un neno chamado Jan.

-Jan: É un rapaz heterosexual amante da natureza, alto, fuertote, e que pese ó ser o obxeto indiscreto de Vera( el sendo amigo dela), demostra o longo da toda á obra un carácter apacible, tolerante e moi sentimental cos animais.

-Nina: Amiga de vera, que dende o pricipio nota algo raro no carácter de Jan, habísalle a Vera pero esta non da trazos de si, e non fai caso a sua mellor amiga.

-Sauerski: Profesor de bioloxía de Vera e de Jan, que polo visto esta ( Vera), tenñe un medo terrible.

-Ute: Chica que traballa no refuxio con Jan da cal Vera sente invidia, é alta, delgada é co pelo castaño longo, parece ser amante dos animais, e está todo o día con Jan no refuxio.

En canto o argumento…. Vera é unha rapaza que está tola por un neno chamado Jan, e intenta facer de todo para chamar a sua atención, hata que un día preséntalle a oportunidade nun traballo de bioloxía, e vanse a casa de Jan a facelo, unha vez feito o traballo, deciden ir o refuxio de animais, no cal Jan traballa. Alí encontrase con Ute, unha amiga de Jan que tamén traballa alí, esta dille que ten que uns rator corredores do deserto acaban de chegar, Vera decide coidar deles para quedar ven con Jan, pouco a pouco vaise ampliando a sua amizade. Hata que un día Jan decide invitala a un concerto, Vera pernsa que esta é a sua oportunidade de facer algo con Jan, pero equivocábase, unha vez no concerto, que en realidade era un concerto de gays, achégaselles un home, o cal parece terlle moito afecto, unha vez no concerto Jan dille que é gay, e Vera decide enfadarse na casa. Un día decide chamar a Jan para perdirlle disculpas, pero este non se encontra na casa. Así que ten que esperar hata o traballo de bioloxía, alí reconcíliase con Jan, é dende enton sempre decide defender a Jan (por que antes os amigos e amigas de Vera do colexio metíanse con el porque erea un pouco raro).

A obra non menciona en que lugar exacto realízase, pero deixa a pensar que é en galicia. En canto o o encenario é variado a veces o aire libre( no xardín de Jan), a veces ó en sitios pechados( casa de Vera). O escenario é aberto, porque e un pobo, no o espacio é numeroso, e aberto.

O tempo penso que o periodo de duración é duns 6 meses, debido a que a historia comeza a finais do verán, e termina nas vacacións de inverno. Está ambientada na idade moderna despois da segunda revolución industrial).

En canto a calse social, poderíase decir que é dunas familias de vida media, e de ingresos medios.

XUIZO

O título ten que ver co contido da obra, debido a que, no título, o de normal ven preferido pola opinión que tiña Vera respeto a Jan, e o de diferente é a opinión dos seus amigos, que decían que era un rapaz raro e non moi normal.

En canto o título que ye pondría eu a obra sería “ La verdad en concierto”, debido a que de la verdad se enteró Vera en el concierto al que le había invitado Jan.

Penso que do libro os pensamentos ben tratados son poucos, quizás o que mais se pode resaltar é a mostra de sinceridade que nos da Vera, xa que é un cambio radical duna persoa presumida, engreída a unha persoa sensata e moi honesta.

A forma de actuar dos personases me parece moi boa, quitando a Vera( por que esta, maila que sexa a protagonista, é duna persoa cunha mentalidade que ela pensa que é de adultos pero a min dame a pensar que unha mentalidade duna niñata que a última merda do mundo (con perdón) e esta mentalidade nas persoas a meu xuizo e a que sobraba.

Cabe resaltar tamén que o libro engancha( maila que a min no me pareza que teña moito sentido, non obstante refléxanos a forma de actuar dun gay).

En canto coa selección dun anaco da historia quedariame con este do capítulo XIII da páxina 92:

Miro a caixa dos ratos e pérdome nos soños. Se agora pudiese desexar algo: vagar outra vez con Jab e o seu can polos campos de trigo, facer outra vez unha carreira para ver quen gañaba, descalzos sobre o campo de restrollos. Ou estar tombados baixo a árbore do amor, coas pólas nodosas do salgueiro arqueadas enriba de nós como unha cúpula, sombras, herbas e vento e o zunzún dos insectos.

As 10 palabras mais confusas desta obra para min son:

-Chirlar ( pag 93): Non ven no pequeño Xerais da lingua de 1990

-Padal ( pag 31): A parte superior da cabidade bucal

-Ladaiña ( pag 23): Enumeración enfadosa

-Cobajas ( pag 53): Non ven no pequeño Xerais da lingua de 1990

-Arrabaldes ( pag 75): Arredores dunha poboación suburbio

-Amoras (pag 15): Froito a amoreira e de algunhas silvas

-Escintilas ( pag 42): Resplender, desprender raios de luz

En canto a obre eu podería decir que resultoume enganchande pero pouco entretida, enganchante por que a pesada da tía non se daba dado conta de que o Jan era gay e entón sempre querías seguir lendo para ver se o final daba ligado con el, e pouco entretida por que forma na que está redactado, coma se falase unha persoa hipócrita, e non axuda a sua lectura.

En canto a axuda nalgún tema, bueno poderíase decir que si a que as persoas coma esa rapaza Vera, hipócritas, presumidas, tontas, tamén teñen o seu corazonciño e coma tal hai que respetalon tamén.

As ideas que desprende son bastante claras xa que a sua forma de expresar e de facer sentir, a persoa que lee o libro, unha sensación de profunda tristeza no seu final, e verdaderamente asombrosa.

A miña calificación é un 8 sobre 20, xa que resulta moi liante é a forma de narrar coma se falase unha persoa das características xa citadas antes non me gusta nada, póxolle o 8 pola forma coa que o libro engancha a un.

En canto o de ler otro libor desta autora, sinceramente non o sei, dependería se a súa forma de expresarse fora coma a deste libro dunha rapaza engreída….Sendo así non leería ningún mais dela, en caso contrario estaría encatado de volver algún libro desta autora.

A AUTORA

Kristina Dunkel naceu en 1973 na cidade de Dortmund. Empezou a escribir desde moi nova, publicou a súa primeira novela ós 19 anos e recibiu diferentes premios dedicados a autores noveis, Ademais da literatura dedicouse a carreira de Historia da arte e Ciencias escénicas, que realizou nas universidades de Bochum e Pisa. Kristina Dunker soubo aproveitar a sua proximidade as preocupacións e afeccións da mocidade e deulle un novo pulo ó tratamento do amor adolescente da literatura xuvenil do ámbito da fala alemana. Deixandi a un lado todo tipo de tabús, nas súas novelas logrou falar de asuntos que os adultos denominarían “problemáticas” dunha maneira natural e moderna, desprovista de valoracións forzadas e chea de vitalidade. NORMAL, DIFERENTE é o primeiro libro de Kristina Dunker que se publica nunha lingua peninsular.