Filosofía


Ciencia filosófica


As palabras poden ser:

Unívocas: sempre significan o mesmo. Ex: paramecio.

Análogas: non significan nin o mesmo nin distinto. Refírense a verdades que se

diferencian en graos. Ex: vida, amor. Non se poden definir, hay que

especificar o seu sentido.

Equívocas: significan totamente distinto unhas veces ou outras. Ex: trompa.

FILOSOFÍA:

É unha palabra análoga. É o resultado da reflexión. Pode ser unha:

  • Vivencia: maneira de afectarnos á nosa vida. Ex: traballo. Curiosidade, reflexión (preguntarnos cousas sobre a vida...)

  • Actitude.

FILOSOFÍA COMO VIVENCIA:

Hai moitas definicións de filosofía. A de Aristóteles: “É a ciencia de tódalas cousas polas causas últimas conseguida pola soa luz da razón”

Explicación: Ciencia: serie de coñecementos sistemáticos, seguros, e por causas. Diferéncianse según o seu obxecto formal e material.

  • Obxecto material: Aquelo de que trata a ciencia. É común a moitas. Ex: home.

  • Obxecto formal: QUOD e QUO

      • QUOD: Punto de vista que lle interesa a unha ciencia. Ex: A ética trata dos deberes do home, mentres que a mediciña tamén trata do home, pero das suas enfermedades.

      • QUO: A luz que utiliza para estudialo: razón ou fe.

Características da filosofía:

  • É un saber radical (vai á raíz das cousas)

  • É un saber crítico (revisionista)

  • É individualista (nace de cada persoa)

  • Diferencias con outros saberes:

  • Estudiando as mesmas cousas, a filosofía interésase polas causas últimas, mentres que nas outras ciencias interesanse polas causas inmediatas.

  • É un saber causado (interesase polo porqué das cousas)

  • Utiliza a razón, non a fé.

  • Definición de filosofía:

    Según José Ortega y Gasset: “Buscándole sentido al todo, el sentido del todo, está fuera del todo”

    Según Beltrand Russell: “A filosofía consiste en descubrir problemas novos e darlle respostas novas ós problemas vellos”

    Según René Descartes: “Agradézolle ós monxes que contestaran a tódalas miñas preguntas, pero nunca lles perdoareis que non me ensinaran a preguntar”

    División da filosofía:

  • Lóxica: Estudio ou disciplina propedeutica á filosofía. Estudia o funcionamento da intelixencia humana.

  • Epistemoloxía: Crítica. Estudia o problema da verdade.

  • Metafísica: Estudia ultrafísicos da física (mais alá da física) e divídese en:

      • Metafísica Xeral: o que teñen en común tódalas cousas.

      • Metafísica Especial: Estudia cousas concretas a nivel metafísico.

        • Cosmoloxía: Estudia o mundo a nivel metafísico.

        • Psicoloxía racional: Estudia si somos libres ou non.

        • Teoloxía natural: (Teodicea) Estudia a Dios desde el punto de vista del hombre.

  • Antropoloxía: Estudio das actitudes humanas:

      • Socioloxía: Estudio da relación cós demáis.

      • Ética: Estudio dos deberes.

      • Filosofía do dereito: Estudia a razón das leis (se son xustas ou non, etc.)

      • Filosofía da educación: Estudia el cómo, porqué, para qué, etc. de la educación.

    FILOSOFÍA COMO ACTITUDE:

    Actitude: Conxunto de actos ante un problema, que se repiten sempre.

    Actitude filosófica (AF) ante ciencias filosofía:

    Intuicionismo: Na realidade hai dous tipos de obxetos: físicos e espirituais. A filosofía cun método intuitivo estudiaría eses obxetos non físicos.

    Antimetafisicismo: A realidade non ten máis que obxetos físicomateriais que sí se poden estudiar dunha maneira experimental. Ëste método é utilizado polas ciencias.

    Auténtica actitude filosófica (AAF): Tanto a ciencia como a filosofía son moi importantes. E non se diferencian polo obxeto que estudian, senon polo punto de vista QUO.

    Filosofía e sentido común:

    Idealismo racionalista: Non aceptan a realidade tal como aparece e buscan a realidade dunha forma racional.

    Realismo ingenuo: Toma as cousas tal e como se presentan.

    AAF: Temos que partir dunha apariencia pero como o home ten intelixencia ten tamén a “obligación” de facer un estudio crítico de esas apariencias.

    Filosofía e cultura:

    Cultura: Todo o que fai o home como tal.

    Misticismo conservador: Son aqueles que en nivel político reciben o nome de conservadores. Queren que non cambie nada.

    Mesianismo revolucionario: Queren romper con todo o pasado por ser pasado e facer todo novo.

    AAF: A teoría do neno: A cultura que te deron é o punto de partida, pódese cambiar de cultura pero sen olvidar a primeira: non todo o pasado é malo por ser pasado, e non todo o moderno é bó por ser moderno.

    Filosofía e teoloxía:

    Posición modernista: A única visión da realidade dana a filosofía e a ciencia.

    Fideísmo: A única visión real do mundo a dan as relixións porque son palabras de Deus.

    AAF: O home ten que coñece-lo mundo pola súa propia razón. Unha relixión non pode ir en contra de esa razón.

    METODOLOXÍA:

    Ciencia que trata dos camiños a seguir no mundo científico.

    Clases de métodos:

    • Didáctico: Camiño para transmitir unha ciencia (pedagoxía)

    • Eurístico: Camiño para facer unha ciencia.

    METODOLOXÍA XERAL:

    Estudia problemas comúns a tódalas ciencias.

    Definición:

    Frase curta que explica algo. Consta de:

    Definiendum: O obxeto a definir.

    Definiens: O que dis do obxeto (definición propiamente dita)

    • Clases de definición:

    • Nominal: Explica o nome.

    • Etimolóxica: orixe filolóxica.

    • Semántica: aclara o significado.

    • - Explicativa

      - Constructiva.

    • Sintáctica.

    • Real: aclaración da realidade.

    • Descriptiva: indica a súa exttructura ou distribución.

    • Causal: A que define unha cousa atendendo ás súas causas.

    • - Xenética: Atendendo á causa que a procudiu.

      - Final: Atendendo á causa final ou ó destino.

    • Metafísica: indica o xénero próximo e a diferencia específica.

      • Características dunha boa definición:

      1. Ten que ser clara: O definiens ten que ser mais claro que o definiendum.

      2. Non debe ser circular: O definiendum non pode entrar no definiens.

      3. Non pode ser demasiado extensa nin demasiado estreita: A definición debe valer para todo o definido, e só para o definido.

      Inducción:

      É un proceso lóxico que parte duns feitos concretos e conclúe nuha lei xeral.

      • Clases de inducción:

      • Completa: Examina tódolos casos posibles.

      • Incompleta: Non examina tódolos casos posibles. (Inducción científica)

      ¿Qué grao de seguridade da unha lei atopada por inducción científica? Non da certeza xenera probabilidade.

      ¿De qué depende o grao de probabilidade? Depende da diversidade dos casos estudiados.

      ¿Cando e por qué unha inducción incompleta é verdadeira ou científica? Pasa a ser científica cando depende da natureza das cousas ou doutra lei científica.

      Deducción:

      É un proceso lóxico que partindo de leis universais conclúe en casos particulares (é a complementaria da inducción).

      Inducción matemática: É unha deducción. É aquela lei que dí: se un número cumple unha característica, e n+1 tamén a cumple, a cumplen tódolos números.

      METODOLOXÍA ESPECIAL:

      1. Método matemático:

      É aquel que parte dun postulado e deduce tódolos demáis leis ou teoremas dese postulado. A matemática busca coherencia, non verdade.

      Teorías do orixe das matemáticas:

      • Orixe empírico (experimental): Naceron da experiencia agrícola.

      • Orixe formalista: Naceron das ideas. Nacen do pensamento.

      • Orixe operacional: Naceron ó intentar facer operacións con números.

      2. Método empírico:

      Auténticos autores: Galileo e Newton




    Descargar
    Enviado por:Liran
    Idioma: gallego
    País: España

    Te va a interesar