Educación y Pedagogía


Alicia en el país de las maravillas; Lewis Carroll


“ALICIA” PARA NENOS

  • Antes da obra. Sobre o autor e a súa obra:

  • Charles Lutwidge Dodgson era o nome verdadeiro do autor das “Aventuras de Alicia en el País de las Maravillas” (Alice's Adventures in Wonderland), e de “A través del Espejo" (Through the Looking Glass). Naceu en Daresbury, Inglaterra, era o maior de 11 fillos: catro varóns e sete nenas. Ós 18 anos, ingresou na Universidade de Oxford, na que permaneceu durante preto de 50 anos, e na que obtivo o grado de bacharelato e recibiuse de preceptor. Foi ordenado diácono da Igrexa Anglicana e ensinou matemáticas a tres xeneracións de xóvenes estudiantes de Oxford, e o que é máis importante, escribiu dous das máis deliciosas narracións que se produciron no campo da literatura.

    Poco é o que se pode dicir acerca da vida do Reverendo Dodgson. Vivíu 66 anos tan tranquilamente como pode facelo calquera outro home, e o traballo e ocupación da súa vida, así como a súa diversión favorita, foron as matemáticas. Padeceu de insomnios durante toda a súa existencia, e pasaba noites enteras desperto, cos arduos problemas matemáticos dándolle voltas na súa cabeza, e tratando de descifralos. Escribíu diversos libros sobre a materia e o máis interesante de eles titúlase: Euclides y sus modernos rivales.

    Seus contos viron a luz có seudónimo Lewis Carroll. Quizais a razón desto fora a súa extraordinaria timidez ante os adultos. Tiña poucos amigos na plenitud de desenrolo e crecemento, e como era tímido, se retrouxo das pequenas; os comprendía perfectamente e era o seu natural e delicioso compañeiro. Facilmente tomaba parte nos seus xogos; inventaba sempre algúns novos e contáballes contos e historias.

    A Alicia real e verdadeira era a filla do seu amigo diácono Liddell, a cal, moito máis tarde, relatou como esos contos caprichosos que aún deleitan ós lectores de todas as idades e de todos os países foron referidos a ela e as suas dous irmás: “Moitos dos contos do Sr. Dodgson nos foron contados nas nosas excursións polo río, preto de Oxford. Paréceme que o principio de “Alicia” fonos relatados nunha tarde de verán na que o sol era tan ardente, que desembarcáramos nunhas pradeiras situadas corrente abaixo do río e abandonaramo-lo bote para refuxiarnos á sombra dun almiar recentemente formado. Alí, as tres repetimos nosa vella solicitude: contenos unha historia, e así comenzou seu relato, sempre delicioso. Algunhas veces para mortificarnos o porque realmente estaba canso, o señor Dodgson detíñase repentinamente dicíndonos: esto é todo, ata a próxima vez; ¿ah, pero ésta é a próxima vez!,exclamábamos as tres o mesmo tempo, e despois de varias tentativas para persuadirlo, a narración reanudábase novamente”

    Alice publicouse en 1864, e A través del espejo, en 1871. Ambas foron ilustradas polo famoso dibujante inglés John Tenniel. Estos libros foron posteriormente ilustrados por outros moitos artistas, pero os magnificos debuxos de Tenniel continúan sendo os favortitos. Outras publicacións de Lewis Carroll son: The Hunting of the Snark (1876) e o conto pouco lido Sylvie and Bruno 1889 y 1893.


    Sumario da Bibliografía

    1865

    Alice's Adventures in Wonderland. Macmillan, Londres.

    1869

    Phantasmagoria and other poems. Macmillan, Londres.

    1872

    Through the Looking-Glass, and what Alice found there. Macmillan, Londres.

    1874

    Notes by an Oxford Chiel (panfletos anónimos), Oxford.

    1876

    The Hunting of the Snark. (La caza del Snark) Macmillan, Londres.

    1879

    Euclid and his modern rivals, Londres (publicado có nombre de C. L. Dodgson).

    1885

    A tangled Tale. Macmillan, Londres.

    1886

    Alice's Adventures Underground. Macmillan, Londres.

    1887

    The Game of Logic, Macmillan, Londres.

    1889

    The Nursery " Alice ". Macmillan, Londres.

    1889

    Sylvie and Bruno. Macmillan, Londres.

    1896

    Symbolic Logic, Part I. Elementary, Macmillan, Londres.

    1898

    Collingwood, Stuart, Dodgson: The Life and Letters of Lewis Carroll. Unwin, Londres.

    1933

    Selection from his letters to his child-friends. Macmillan, Londres.

    Cronoloxía

    1832

    Charles Lutwidge Dodgson nace o 27 de enero en Dadesbury (Manchester), tercer fillo de Charles Dodgson, párroco desa localidade, rector de Croft en Yorkshire en 1843.

    1844

    Inicia a súa ensinanza secundaria no colexio de Richmond. Ata entón foi educado no seo da súa familia.

    1845

    Reúne nun manuscrito, titulado Useful and Instructive Poetry (publicado en 1954) unha serie de traballos infantís que preludian de maneira extraordinaria a sua producción literaria posterior, ata o punto de contener o núcleo de diversas parodias e xogos de palabras de Alicia.

    --

    Escribe unha obra análoga, The Unknown One, ó igual que a anterior para divertir a sua familia, e que coñecemos por estar mencionada por Collingwood, pero que non foi encontrada ata agora.

    1846

    Ingresa no public school de Rugby, unha das máis célebres institucións inglesas desa especie. Durante este período, moi penoso para Dodgson, continua o estilo iniciado na sua familia e comenza seu interés polo teatro organizando espectáculos de marionetas.

    1850

    Esos traballos son reunidos en The Rectory Magazine (que alude á rectoría do seu pai), que nunca foi publicada na sua integridade pero sí recollida parcialmente noutras publicacións posteriores. Do mesmo estilo, Guida di Bragia, publicado en 1931. Id. The Rectory Umbrella. Comenza tamén Mishmash.

    1851

    Matricúlase no colexio de Christ Church da universidade de Oxford, onde residirá ata a sua morte. Sua naimorre uns días máis tarde, causándolle unha honda impresión, á que moitos atribúen o comenzo definitivo da sua tendencia a retornar ó mundo feliz da sua infancia.

    1852

    Aproba con éxito seus exámenes e se lle outorga un posto de «estudiante» que de feito o convirte nun membro vitalico do Colexio. Destaca particularmente en estudios matemáticos. Continúa escribindo Mishmash e comenza a publicar artículos como The Lady of the Ladle y Wilhelm von Schmitz nalgunhas revistas.

    1854

    Obtén a licenciatura e comeza a prepararse para a ordenación de diácono.

    1855

    Entra en contacto con Edmundo Yates, director do Comic Times, onde publica parodias poéticas e algúns contos curtos. Yates dalle o pseudónimo de Lewis Carroll.

    1856

    Yates lanza a revista The Train, para a que Carroll, usando o seu flamante pseudónimo, escribe diversos poemas cómicos e de disparate. Conoce a Alicia Liddell, de tres anos de idade, e inicia relacións de gran intimidade coa sua familia, veciña sua en Christ Church. Tamén ve no teatro á actriz infantil Ellen Terry, de oito anos, con quen mantendrá máis tarde unha larga relación.

    1857

    Dodgson traballa con interese nunha serie de temas. Publica cartas en xornais ingleses. Inicia seus escritos matemáticos simultáneamente coas suas clases (e tamén co seu fracaso como maestro) e apasionase polo arte incipiente da fotografía, do que é un notable precursor: Alicia posa frecuentemente para a sua cámara.

    1858

    Publica anónimamente The Fifth Book of Euclid treated algebraically by a College Tutor.

    1860

    A Photographer's Day Out, firmado por Lewis Carroll. Rules for a Court Circular y Faces in the Fire, poema onde por primeira vez aparece unha nota melancólica e quizais unha última mención ó establecemento dunha relación amorosa.

    1861

    Ordenado diácono, pero renuncia a continuar a sua carreira eclesiástica por falta dunha vocacíón máis clara e por temer un fracaso análogo ó sufrido no profesorado.

    1862

    O 4 de xulio realiza a famosa excursión en barca polo Támesis con Alicia Liddell e as suas irmás, onde improvisou o núcleo esencial de Las aventuras de Alicia bajo tierra. Publica Mishmash y College Rhymes, onde se recollen diversos poemas de Carroll.

    --

    Simultaneamente publica A Syllabus of Plane Algebraical Geometry, firmado por Dodgson, e Notes on the First Two Books of Euclid. Tamén Notes on the First Part of Algebra.

    1863

    Seus amigos anímanno a publicar Alicia. MacMillan acepta a edición e Tenniell as ilustracións. Publica unha obra matemática, The Enunciations of Euclid, anónimamente, pero tamén a primeira de distraccións de lóxica matemática, Croquet Castles for Five Players.

    1864

    Varios artigos sobre o Examination Statute, primeiro dos seus traballos dedicados a temas propios da universidade e do seu sistema escolástico. Do mesmo estilo A Guide to the Mathematical Student.

    1865

    Ano moi importante, pois ademáis de The New Method of Evaluation as Applied to pi, e dalgúns artigos cómicos como The Dynamic of a Parti-cle, publicase Alicia en el país de las maravillas.

    1866

    The Elections to the Hebdomadal Council. Comenza a escribir cartas á Pall Mall Gazette (a última aparece en 1877) sobre temas oxonianos, en xeral. Por causa dos mesmos e quizais tamén por recelos instintivos da nai de Alicia, pelease coa familia Liddell.

    1867

    Comenza a redacción de A través del espejo. Viaxa a Rusia, con interesantes anotacións no seu diario de viaxe. Comenza a publicar no Aunt Judy's Magazine diversas obras cortas firmadas por Carroll.

    1868

    Morre o seu pai, archidiácono de Ripon, causándolle unha profunda impresión. Publica un artigo satírico sobre a Universidade, The Offer of the Clarenton Trustees. Tamén continúa publicacións de lóxica matemática: The Telegraph Cipher, The Alphabet Cipher.

    1871

    Termina o manuscrito de A través del espejo y lo que Alicia encontró ahí, que publicará MacMillan e ilustrará, ainda que de mala gana, Tenniell.

    1872

    The New Belfry of Christ Church y The Vision of the Three T's, son escritos anónimos atacando os proxectos arquitectónicos de Liddell

    1873

    Comenza a escribir Silvia y Bruno.

    1874

    Reeditanse o recollen diversas obras matemáticas anteriores. Igualmente seus panfletos oxonianos baixo o título de Nores by an Oxford Chiel.

    1875

    Euclid Books I, II, firmado por Dodgson. Termina a composición do fantástico poema A la caza del snark.

    1876

    Publica A la caza del snark e comenza a concentrarse en temas de lóxica con Professorship of Comparative Philology y A Method of taking votes on more than two isues.

    1877

    Diversos traballos relacionados con Alicia: An Easter Greeting to every child who loves Alice, Fame's Penny Trumpel.

    1878

    Primeira aparición de xogos lóxico-matemáticos con palabras en Word-Links; Doublets ó seguinte ano.

    1879

    Euclid and his modern rivals, firmado por Dodgson.

    1880

    Abandona a fotografía, airado por certos comentarios mal intencionados respecto a seu gusto polos desnudos infantís. A fotografía, en xeral, era seu pasatempo favorito. En cambio, comenza a dibuxar desnudos de nenos en compañía da artista Gertrude Thomson. Escribe desde 1879 unha serie de cartas ó Educational Times e de artigos sobre reglas de xogos para The Monthly Packet.

    1881

    Lanrrick, unha das suas últimas produccións alicianas. Tamén un artigo sobre sistemas electorais: Purity of Election e cartas á St. James Gazette. Decide renunciar ó profesorado e é elegido polos seus compañeiros «conservador» do fogar do Colexio. Reedita as suas obras sobre Euclides.

    1883

    Publica poemas anteriores en Rhyme and Reason? e A Tangled Tale, Christmas Greetings.

    1881

    Twelve months in Curatorship, comentarios xocosos sobre a sua «conservaduría», e Principles of Parliamentary Representation. Comenza a adaptación de Alicia ó teatro e como libro de nenos. Inicia un tratado de lóxica.

    1886

    Three Years in a Culatorship, máis comentarios xocosos sobre a vida do Colexio; e varios artigos sobre The Election of Proctors.

    1887

    Edición comercial do Juego de la lógica, inspirado polas suas clases de lóxica a un dos colexios para nenas da universidade de Oxford.

    1888

    Publica Curiosa Mathematica, Part I e artigos moralizantes sobre o teatro, como The Stage and the Spirit of Reverence, e Stage Children.

    1889

    Publicación de Silvia y Bruno.

    1890

    Máis reglas de xogo no Circular Billiards, y Stranger Circular, onde nega a identidade con Lewis Carroll.

    1891

    Volve a ver a Alicia, ahora Mrs. Hargreaves.

    1892

    Termina a publicación de Papers on Logic, nove problemas de lóxica aparecidos separadamente desde 1886. Tamén Challenge to Logicians.

    1893

    Publica Syzygies and Lanrick e Curiosa Mathematica, II. Igualmente Sylvia and Bruno Concluded, onde recolle unha serie de xogos lingüísticos, así como en Pillow Problems.

    1894

    Exclusivamente dedicado á lóxica, publica Problems of Symbolic Logic, A disputed point of Logic, A Theorem in Logic, a Logical Paradox, a Logical Puzzle, e Lo que la tortuga le dijo a Aquiles, todos eles anónimamente.

    1895

    Escribe no seu diario «consagro todo o meu tempo á lóxica» e termina a redacción de Lógica simbólica.

    1896

    Lógica simbólica, parte I, elemental. A segunda parte non aparecerá xamás.

    1897

    Obsesionado ata o último mes da sua vida por regras de cálculo acelerado.

    1898

    Morre o catorce de enero dunha bronquitis, uns días antes de cumprir os 66 años.

  • Análise da obra a estudar:

  • Paratexto: a obra pertence á editorial TrisTram. As pastas son duras, de gran calidade. O libro está dividido en catorce capítulos divididos en 56 páxinas, todos eles con debuxos que fan unha lectura máis entretenida. Ten unha pequena introducción da obra, un poema sobre unha meniña moi cativa e un prologo dirixido ás nais. Xa nas últimas páxinas aparece unha felicitación de Pascua e outra de Nadal.

  • Contido: Alicia queda durmida baixo unha árbore, ata que aparece o Coello Branco, invadindo os seus soños e a mergulla nunha fantástica aventura; onde coñece numerosos personaxes como a Raíña de Corazóns, que quere que lle corten a cabeza, o Bebe Porco, o cempés azul, o Sombrereiro, etc; pero para coñecelos o seu corpo sufre continuos cambios de tamaño, xa que ten que pasar por unha porta diminuta e posteriormente debe medrar para ter un tamaño coma o resto dos personaxes.

  • Análise do texto: Alicia para nenos é unha narración fantástica, onde aparecen animais que falan, animais inexistentes como a Tartaruga Falsa, onde empregan un flamengo para xogar o Croquet, onde os gardas teñen pés e brazos, pero o seu tronco é un naipe e pintan as rosas para que a Raíña non se enfade, etc.

  • O narrador serían as nais que len o conto ós seus fillos, é un narrador participativo. O vocabulario é o axeitado para nenos entre cero e cinco anos, pero algunha palabra precisaría de unha explicación.

    O personaxe principal sería Alicia e o resto serian personaxes secundarios. A obra xira entorno a Alicia, o resto dos personaxes van aparecendo, pero non se lles dá a importancia de principais.

  • Propostas de actividades para conseguir crear interese literario, cultural, situacional, etc. e hábitos de lectura.

  • Poderíase facer grupos de alumnos, cada grupo debería interpretar un capitulo da obra cos recursos que tiñesen, ou cada neno durante unha hora deberá interpretar o personaxe que lle toque. Tamén se podería facer unha lectura na clase dándolle énfasis a aquelo que o merezca. Outra opción seria cada mes (ou outro intervalo de tempo) cada neno lee un libro, o que queira, e fará unha pequena ficha para que os nenos que teñan interés pola obra podan saber de que vai antes de comezar a le-la, xa que se un neno ten que ler un libro que non lle gusta acabará odiando a lectura. Xa por ultimo poderíase facer nos dez primeiros minutos da clase un comentario en común dun capitulo do libro, explicando o que non se entende e salientando as cousas máis fantásticas ou de maior gusto para os nenos.

  • Valoración persoal:

  • “Alicia para nenos” é unha obra ben estructurada, cun guión moi bo para as nais a hora de le-lo ós nenos, comentarios moi útiles para que os nenos non se despisten e permañezcan atentos, pero sen embargo é unha obra que defradoume, esperábame moito máis dela.

    Os debuxos parécenme horripiantes para os nenos ós que vai destinado o libro, algúns dan medo, eu penso que un neno de 3 anos que ve o debuxo da Duquesa comenzará a chorar. Tamén teño que dicir en contra miña que probablemente o fagan para establecer quenes son os bos e cales son os malos.

    Non todo é malo, xa que ten seres inimaxinables, ata entón, e moi divertidos para o neno como son o Bebe que se converte en porco, os gardas, o cempés azul, a Lebre de Marzo, etc; que axuda moito a desenrolar a imaxinación do neno. Provocará risas, asomo e tristeza nos meniños.

    A puntuación para esta obra é dun 6, polo xa comentado de que esperábame máis dela.

    6




    Descargar
    Enviado por:Lias9
    Idioma: gallego
    País: España

    Te va a interesar